اولین روز کار در ملبورن خود را چگونه گذراندید

تاریخ:یک ماه و ۱۸ روز ه.م
بعد از گذروندن دوران تعطیلات و سفر و خوشحالی ،به قسمت مهم ماجرا یعنی پول در آوردن رسیدیم
اول های ورودت به خارجه، خیلی شیک و تر و تمیز پشت کامپیوتر میشینی و توی سایت کاریابی شروع میکنی به سرچ کردن.بعد کم کم متوجه میشی که این خارجیا انگار حالیشون نیست چه گوهر گرانبهایی وارد مملکتشون شده! و اونوقته که کم کم نگرانی هات شروع میشه.پول بی زبون ِ کار در ایران رو برداشتی با خودت آوردی و میبینی که برای یک کیلو ماست باید ۵۰۰۰ تومن بدی بره!
بعد کم کم میفتی تو پروسهء کارای کژوال به قول اینا و کار سیاه به قول عموم ایرانی های داخل ایران که هنوز مشرف نشدن و از بیرون گود نگاه میکنن
ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم.خلاصه شروع کردیم برای خودمون یه رزومه کژوال خنده دار ساختن و همهء القاب دولقاب های مهندسی رو حذف کردن و یا علی!
اولین باری که رفتم توی یه مغازه که بپرسم کسی رو نمیخواین خیلی سخت بود.ولی خلاصه پریدیم تو حوض آب و یخ مون وا شد.تجربه کاملا جدیدی بود.مغازه های توی خیابون دیگه فقط مغازه نبودن .چشمت سریع میپرید رو اون گوشهء دیوار کنار مغازه.همون جایی که تو ایران میخوندی"به یک فروشنده آقا/خانوم نیازمندیم"....همهء مغازه ها رو از اونور هم میدیدی.شاگرد های توی مغازه رو به چشم همکار و گاهی رقیبی که باید از سدشون بگذری و برسی به رئیس میدیدی
دنیای دیگه ایه کلا اونور ِ این دیوار که ما اصطلاحا مرفهین بی درد-یا شاید کم درد-هیچوقت تجربه ش نکردیم....و نمیکنیم
خلاصه چند روزی رو صبحها با شخصیت خانوم مهندسمون و بعداز ظهر ها با شخصیت کارگر ساده به دنبال کار گشتیم ......و بالاخره اولین تماس تلفنی حاصل شد!
توی یه فروشگاه ِهمه چیز فروشی، یه کاری برای من پیدا شد .
خلاصه روز اول خوشحال و خندان به فروشگاه رفتم و توی قسمت اسباب بازی و ابزار آلات و لوازم خونه مشغول به کار شدم.یه دختر سریلانکایی هم همکارم بود که کارا رو بهم یاد میداد
یادمه وقتی برای آیلتس میخوندم وقتی به یه لغتهایی مثل پستونک بچه یا سنجاق قفلی یا مثلا کلهء قلاب ماهیگیری میرسید،لغته رو از لیست لغت های حفظ کردنیم مینداختم بیرون!میگفتم اینا به درد کی میخوره.الان با همونا کار داریم!
خلاصه روز اول کارم تموم شد و قسمت هیجان انگیز ماجرا موقع رفتن بود وقتی پولم رو دادن.تازه فهمیدم چرا میگفتن پول کارگر رو تا عرقش خشک نشده باید داد.برای ۴.۵ ساعت کار ۶۰ دلار گرفتم که البته جزو کمترین حقوقاییه که اینجا میدن ولی پول رو که گرفتم تا موقعی که به بهادر برسم، تو خیابون عین دیوونه ها داشتم میخندیدم از خوشالی
و خبر خوب اینکه فردای اون روز برای قسمت خانوم مهندسم هم یه کار نیمه وقت پیدا شد .
الان تصمیم دارم هر دوتا کار رو تا موقعی که یه کار نیمه وقت دیگه پیدا شه با هم بکنم
این بود ماجرای شروع به کار من در ملبورن....

----------------
-هی مانا! دیدی خجالت نداشت؟کار که عار نیست.بچه ها هم احتمالا منتظر بودن ببینن شرایط کار اونور چه جوریه
-آره :)